Nesta semana, tres clubes de Leitura no instituto

Si, tres: o Clube Ollos Grandes para 4º de ESO e Bacharelato,  o Clube Ollos Grandes para o resto do alumnado -en ambos pode participar calquera outra persoa da Comunidade Educativa- e o Clube Tuga- Lugo-Lendo, para leitoras e Leitores em português.
Os dous primeiros terán sesión mañá, mércores, día 2: o de "maiores" comentará, a partir das 18h00, as impresións, emocións e o que for saindo a partir da lectura de Sextinario: trinta e seis + tres,
de Marica Campo. O Clube Ollos Grandes de 2º e 3º de ESO reunirase no recreo para concretar a próxima lectura (será un relato de medo, mais non desvelamos a autoría, aínda).

Tuga-Lugo-Lendo será apresentado a todo o público interesado no próximo venres, ás 19.30, tamén na biblioteca. E non debedes perder o evento porque teremos música e poesía: poesía na voz do poeta mozambicano Silvino Lopes Évora e mornas de Cabo Verde con Édson Alves.

Este Clube, de que forman parte varias persoas deste instituto, naceu por iniciativa do Departamento de Português da EOI de Lugo e está aberto a quen desexar partillar leituras da lusofonia.

Aínda non pertences a ningún destes clubes? Pois perdes risos, emocións, conversas...Decídete!

Para ir abrindo boca, deixamos este poema,evocador de Cortázar, de Marica Campo:

Cortazaraina

Albamente, así cedo, nunha limba

ao compás dos lamurcios e na liomba

volver atrás o lámpado da glucia.
Maramando na praia, abrir o leso
a todas as lembranzas, fretar lanxios.
Nas sombras de tralén, aldar a boca.

Non sabes lumegar coa túa boca,

aprenderás cabo de min na limba
e verás como ardoran moitos lanxios.
Alí eu poñerei a nosa liomba,
ofrecereiche en cunca todo o leso
e así has coñecer un mar de glucia.

A vida éche moi longa, pouca a glucia,
cómpre salmelentar lambando a boca
para proclivecer o sol e o leso.

Agárdanos moi branca acesa limba

no medio e medio cenital da liomba

mentres, polo arredor, cantan os lanxios.

Algún día verás aquí os lanxios

a mesturar a súa e nosa glucia.

Será un albecer na grande liomba

cando o salmelentado chegue á boca.

Alí será, todo esplendor a limba,

a cantiga primeira polo leso.

Perderas as batallas polo leso,

pasaras toda a vida a buscar lanxios

lonxe do cardiomol, alén da limba.

Entreveras, quizais, algunha glucia

no tremulir do cordio cara á boca

a presaxiar o nome azul da liomba.


Un mundo de selenes vén á liomba
cando ti vas comigo polo leso

a iniciares a rolda dende a boca.

Tamén nos fan un corro silvos lanxos

e beben no moldor enteira a glucia

mentres ti soldemoras pola limba.

A túa danza, a limba nesta liomba,

do carrusel do leso leva os lanxos

a poñerche de glucia toda a boca.