VIAXES NA MEMORIA

A Emigración galega: encontro interxeracional

Os alumnos de 2º D de ESO participan no proxecto “O valor da experiencia. Nós tamén fomos emigrantes”  que está desenvolvendo en toda Galiza  Afundación (Obra social de Abanca). Nesta primeira xuntanza varias persoas maiores compartiron con nós as súas experiencias como emigrantes. Proximamente, serán estes alumnos (despois dunha investigación familiar) os que expoñan vivencias similares.

                                                      Por Ana Mª Gómez Sánchez 3ºA

O pasado mércores, catro persoas visitaron o noso centro para falar das súas experiencias no estranxeiro aos alumnos de 2º da ESO, organizado pola nosa profesora Esther e o noso director, Ramiro. Pero no eran catro persoas correntes; tras esas catro caras, había tres sorprendentes e diversas historias, todas cun factor común: a emigración. Raquel, unha das invitadas, resaltaba que, hoxe, os rapaces e rapazas emigramos con  maior facilidade ca eles dado que levamos cartos e unha ampla formación a nivel lingüístico e laboral co que eles non contaban.

Tras expoñer cadansúa presentación, José Luís, Raquel, Jesús e Asunción, procederon a contarnos as súas apaixonantes vivencias.

José Luís, cubano de nacemento,  emigrara coa súa muller á Habana , e logo a Nova Jersey, preto da cidade dos rañaceos para traballar nun porto onde podía divisar todo Nova York. Tras algúns problemas e tras pasar seis semanas sen a súa dona, conseguiron iniciar unha nova vida e poder así, retornar a Galicia.

Raquel, unha asturiana nacida no rural, marchou con seus tíos da Coruña por necesidade e por ganas de abandonar aquel pequeno recuncho esquecido no que nin Deus se fixara, segundo ela. Alí, casara e, tras ter negocio de seu, tivera que mandar á maior das súas tres fillas de volta a Galicia debido á violencia que medraba en Venezuela. Logo de botar alí un tempo, decidiron voltar á súa terra.

A historia de Jesús está chea de rebeldía e desexos de aventura. Jesús contábanos como foi a súa emigración a Bilbao, onde tiña familia, e como ao cambiar de traballo, cousa moi habitual naquela época, tiña a oportunidade de viaxar. Contábanos tamén o moito que lle gustara Sudáfrica e o medo que pasara en Iraq. Tamén que, logo de separarse, voltara a Galicia, xa xubilado.

Pero, ao mellor, a historia que máis nos impactou foi a de Asunción. A historia dunha muller que tivo que facer de tripas corazón, e que tras loitar contra innumerables adversidades coa axuda dun home maño (aragonés), o seu anxo da garda, lograra voltar a Galicia, para desgraciadamente darse de conta de que as cousas aquí eran moi diferentes a aló, no Canadá (Montreal).

Houbo moitas preguntas por parte dos alumnos de 2º da ESO, que foron resoltas por eles de forma que os alumnos sentiron máis de preto un fenómeno que dende sempre nos marcou aos galegos: a emigración. Deste xeito, coñecemos catro historia que de seguro non esqueceremos e nos farán pensar no afortunados que somos.