Amigos

ENTREVISTA DE BORJA  A JUANDA

BORJA: Recentemente gañaches o Premio á Superación Persoal. Sénteste recompensado co galardón?

JUANDA: Só en parte. O mellor sería que eu non tivese que ser compensado.

B: Nalgún momento durante a cerimonia sentiches vergoña ou, mesmo cando cando saíches no telexornal?

J: Vergoña non. Tiven medo pola imaxe que se ía transmitir, non sempre me sinto identificado co que os demais pensan de min.

B: Logo, pódesme dicir que sentimentos tiveches neses momento nos que eras o centro de atención?

J: Orgullo, porque me pareceu unha forma de recoñecer o meu traballo, e alegría porque recibín moitísimas mensaxes de felicitación. Non me imaxinaba que tanta xente me fora manifestar o seu apoio.

B: Que palabras usarías para definir a nosa amizade?

J: Honesta, especial. Moi enriquecedora.

B:Entre todos os momentos máis graciosos, cal elixirías para o recordo?

J: As clases de Lengua con quen ti sabes...Sempre me río cando as recordo!

ENTREVISTA DE JUANDA A BORJA

JUANDA: Ti tamén gañaches un premio, sentíaste con posibilidades de gañalo?

BORJA: Certamente gañei un segundo premio sobre xeoloxía. A dicir verdade, a xeoloxía non é a materia que máis me apaixoa e non contaba con gañar nada nesa competición, pero, aínda así, quero agradecerche a ti e a todos aqueles que depositaron ( Hortensia, a miña profe) e seguen depositando tanta confianza en min. Ese apoio incondicional sempre se agradece.

J: Eu a simple vista non parezo un rapaz coma os outros. Por que decidiches facerte amigo meu?

B: Pois éche unha boa pregunta... A mellor resposta é que nin decidín nin deixei de decidir. Xa sabes... son cousas que aparecen sen que requiran unha planificación previa.

J: Nalgunha situación pasouchese pola cabeza rompela?

B: Xamais! Nin a mera pregunta. Que sentido tería perder un bo amigo?

J: Cres que a nosa amizade seguirá manténdose no futuro?

B: Hoxe en día dispoñemos de suficiente tecnoloxía como para manternos en contacto aínda que son separen moitos quilómetros, polo que teño as miñas razóns para pensar que seguirá. Maloserá, ou?