Visitas á Biblioteca Nodal de Lugo

Biblioteca Nodal

Conchi e Muchi, as estupendas guías desta formativa actividade na Biblioteca Nodal, que ben dirixe a súa amable directora Marisol González, comezaron contando a historia da biblioteca: a construción do edificio, de onde proviñan os libros, etc. Despois amosáronnos unha cantiga de Alfonso X O Sabio que trataba sobre a Virxe de Lugo. O libro que tiñan alí exposto era unha réplica do orixinal, o denominado un “facsimil”.

A seguir, baixamos un andar e Conchi explicounos como se ordeaban os libros: pola CDU (Clasificación Decimal Universal). O primeiro número correspondíalle a un grupo, segundo o tema que tratara. O seguinte número (a carón do primeiro) era unha subcategoría do mismo tema. Na seguinte liña aparecían as tres primeiras letras do nome do autor e na última liña víanse as tres primeiras letras do título. A mesma clasificación que temos na Biblioteca do noso centro educativo.

Tamén nos falou da conservación dos libros, de que debían de estar a unha temperatura intermedia, ou máis ben máis frío que calor (18º-20º). Era tamén importante, incluso máis cá temperatura, ter controlada a humidade.

Explicounos de paso que se podían buscar os libros por Internet (www.rbgalicia.org), que a biblioteca estaba conectada coa rede de bibliotecas de Galicia e de España, que se podían suxerir ou pedir libros á biblioteca, como funcionaban os préstamos ( tempo, renovación), o material do que dispoñía a biblioteca, etc. Aclarounos o que era unha “desiderata”: suxestión que se fai por se non hai un libro, para mercalo.

A continuación visitamos as dúas salas privadas da biblioteca: “Menacho” e “Montenegro”. Alí os libros eran clasificados polo sistema de “Currens” (sistema de clasificación de números correlativos, sen importar a materia). Eran libros antigos, de coleccións privadas. Estaban á disposición de todos para poder consultalos e demais, pero non eran prestables.

Visitamos os dous últimos andares (de arriba) e comentounos onde se atopaban as zonas con ordenadores e o tempo que os podiamos utilizar, onde estaban as revistas e a prensa e contounos que tiñan xornais a nivel de España, que tiñan xornais de outros países, como o famoso “The Times” ou como un xornal francés que pedían antes e que gardaban todos os exemplares antigos de “O Progreso”.

Baixamos seguidamente ó último andar onde vimos o almacén. Os libros clasificábanse por un número que se lles asignaba segundo a orde de chegada. Os armarios onde se gardaban eran moi curiosos e chamábanse “compactos”.

Por último ensinounos a zona de lectura infantil e a zona de estudo dos adultos. Era interesante a forma que tiñan de clasificar os libros dos máis pequenos: as idades ían por cores ( víanse nas columnas e andeis) e nos libros, unha pegatina indicaba o tema.

Animáronnos a facerrnos usuarios da biblioteca ou mediateca e a disfrutar das súas vantaxes. Penso que todos marchamos de alí con algo aprendido.

Carla Serrano López 1ºBAC D